Dag 1 Zaterdag 4 juni Wachten wachten en wachten..... Ja dat was wel het item vandaag. Vanmorgen was eerst een hyperactieve jaydin in bedwang houden want die was alleen maar aan het roepen ' we gaan naar Amerika, we gaan naar Amerika ' . Goed maar niet voordat we natuurlijk opgehaald en weggebracht zijn door Petra en Daan . Na 3 kwartier waren we op Schiphol. Ingecheckt hadden we al en we moesten alleen nog maar de koffers droppen. Dit ging erg snel dus we konden vrij snel naar de vliegtuigenwinkel en naar Starbucks . En toen was het gedag zeggen en door de douane. Even winkelen en toen boarden voor onze eerste mini vlucht naar London . Dit ging allemaal voorspoedig en ook de security was peanuts. Alleen moesten we wel de appelsap opdrinken want die mocht niet mee. Al met al waren we dus binnen een half uur in terminal 5 waar we dus 4 uur ons zelf moesten vermaken. En ik kan wel zeggen dat dit gewoon weg vreselijk is . Dit is veelste lang. Jaydin die natuurlijk al moe was en alleen gedragen wilde worden, rene die zich irriteerde aan de volgeladen rugzakken (die gaan de prullenbak in) en ik had het ook wel gezien. Na wat zitten en rondlopen uiteindelijk bij een restaurant iets gaan eten. Om jaydin ook maar even te belonen kreeg hij zijn eerste (meegenomen uit nld) cadeautje. Nee dit was een groot succes...not.... Het waren de stempels van Thomas de trein met stempelkussen...en omdat we even afgeleid waren was het drama geschiedt voordat we er erg in hadden. Een Jaydin met blauwe handen omdat hij dacht dat het kussen leuker was dan de stempels. Maar goed ook met blauwe vingers kan je patatjes eten. René was zijn eerste burger aan het verorberen en ik had iets van een tunamelt. Was wel even lekker . Eindelijk was het dan zover dat de gate te zien was op de schermen en konden we met de transit naar de gate waar de grote jumbo al stond te wachten. We zitten nu in het vliegtuig. Jaydin hebben we bezig kunnen houden met filmpjes kijken, af en toe kleuren, eten was er niet bij..... Op een gegeven moment was het toch wel erg mooi en heeft hij denk ik ongeveer 3 uur geslapen. Nog 2 uur te gaan en we zijn gebroken, maar je moet er toch iets voor over hebben. Zo ik lig nu in bed dit verslag af te maken. Het is inmiddels zondagmorgen half 5 in de ochtend. Ritme is ver te zoeken. Maar goed nog even over gisteravond. Om 19 uur zijn we eindelijk geland op Mc Carran International Airport van Las Vegas. Snel naar immigrations voor de standaard vragen. Omdat je nu voordat je gaat reizen al via esta toestemming moet vragen om te mogen vertrekken naar de USA hoeven we geen ingewikkelde papieren in te vullen. Alleen het witte formulier waarmee we hebben aangegeven food bij ons te hebben. Dit was een lange rij maar na 20 minuten waren we aan de beurt. Er werd even gecheckt of Jaydin luisterde naar zijn naam en gevraagd wie zijn daddy is.. Gelukkig pakte hij René toen heel stevig , was net alsof'hij het verstond. De mevrouw was gewoon weer erg vriendelijk en ze moest wel even zeggen dat jaydin echt niet meer de baby was die op de foto in zijn paspoort stond. ( nee vertel ons eens iets nieuws). Nadat René op de foto is gezet en zijn vingerafdrukken heeft achtergelaten was er ineens een storing in het systeem. De mevrouw deed het even af met een grap ' well, the baby is set to go'. Gelukkig was het probleem na 10 minuten verholpen en konden we doorlopen. De koffers waren er al en toen naar de bus naar het autoverhuurbedrijf. Meteen weet je weer dat je in Amerika bent ...een klein vrouwtje, de chauffeuse was druk bezig om alle koffers in te laten , gewoon met een big smile. De klantgerichtheid van de amerikanen is bij ons ver te zoeken. Neemt niet weg dat wij het toch wat gênant vinden en gewoon zelf ons loodzware koffers inladen. Bij Alamo staat er een lange rij en moeten we een tijdje wachten voordat we alles kunnen invullen. Natuurlijk zit er weer ergens een addertje onder het gras en moeten we een volle tank benzine vooraf betalen. Erg jammer gezien het feit dat we de auto alleen de komende dag gebruiken en we natuurlijk nooit een tank oprijden. Maar blijkbaar ligt het dit keer bij de reisorganisatie. Dit gaan we na de vakantie dus maar weer proberen recht te trekken. Ja we blijven Hollanders en met 50 dollar kunnen we andere leuke dingen doen. Ok we hadden een compact geboekt, zeg maar een ford fiesta en we hebben een midsize een Dodge caliber gekregen , de vraag was zilver of zwart. Jaydin mocht kiezen en het werd een ......... zilveren. TomTom ingesteld en op naar het hotel. Natuurlijk luisterde ik niet naar de Tommietom en (ook niet naar neenee) en reden we even verkeerd. Maar na 10 minuten zagen we ons hotel; Tuscany casino and suites. Het was nog even zoeken naar een parkeerplek... inchecken en alles gedropt op de kamer. Want meneer heeft honger en hij wilde niet naar het hotel want daar kan je niet eten.... Ok om half 11 zaten we dus nog aan een pizza .... Ja op een gegeven moment ben je even over je slaap heen. Om 12 uur zijn we alle 3 in slaap gevallen.