Dinsdag 7 juni

Zion National Park met een moe kind

Om zes uur ging de interne wekker van Jaydin weer af en zaten we dus vroeg aan het ontbijt in onze camper. Lekker brood met hagelslag, ei en spek voor Rene.

Maar zelfs nu nog was het even oriënteren in zo'n camper. Maar lekker relaxt begonnen dus. Rene probeert de BBQ in elkaar te zetten als hij er achter komt dat we een onderdeel missen.

Het belangrijkste … de gasbrander. Even terug gaan naar Walmart zit er niet bij en trouwens gisteren is de bon weggewaaid. Goed dat wordt dus kooltjes kopen en dan maar op de ouderwetse manier.

Buiten is het fris. Maar dat is snel over als de zon doorkomt. Het zal zo rond de 30 graden zijn als we uiteindelijk met de shuttle bus bij onze eerst stop komen; tempel of Sinawava. We wilde in eerste instantie de riverside walk doen maar aangezien dat Jaydin al in de bus in slaap is gevallen is dit geen goed idee. Jaydin is moe en moe en moe. Nu is hij vrij snel moe en thuis ook heel vaak moe maar hier wijten we het even aan de jetlag. Maar dit betekent dus dat Rene hem veel moet dragen en dat is niet te doen. Maar we zijn wel naar de rivier gelopen en daar heeft hij zich vermaakt met stenen gooien in de rivier en eekhoorntje kijken.

Daarna zijn we met de shuttle naar de Zion Canyon lodge gegaan waar we een ijsje hebben gescoord. Toen toch maar een trial gelopen naar de lower emerald pools. Een easy walk van 1,6 km roundtrip. Het is een mooie wandeling naar boven naar de pools. Jaydin op papa's nek en ik puffend erachter aan. Maar het was wel de moeite waard. Een inniemienie waterval die heel wat spetters veroorzaakt wat weer resulteert in een schaterlachende Jaydin die nat wordt van de druppels. Het is echt genieten van de omgeving, de rode rotsen, de rivier…erg indrukwekkend.

De route terug gaat iets sneller. Uiteindelijk weer beneden gaan we met de bus terug naar onze campground waar we proberen het moeie kind te laten slapen. Niet dat dit lukt ofzo…..

Het is wel duidelijk dat dit een vakantie wordt waarbij Jaydin de baas is…. nou ja tot een bepaalde hoogte. Dit betekent in praktijk dat niet alles gaat zoals je het plant….

Dus het is even spelen en absoluut niet slapen. We besluiten met de shuttle naar downtown Springdale te gaan. Nu stelt dit verder niet zoveel voor maar het is veel even grappig. We doen nog wat boodschappen. Eigenlijk wil je dit niet hoor want de prijzen springen hier de pan uit. Maar goed. Na een uurtje weer terug en gewoon relaxen bij de camper. Rene heeft uiteindelijk de BBQ aangestoken en hebben we een broodje hamburger op. Nu roken de hamburgers hier net hard als thuis.

Na het eten naar het cafe om even te internetten…… waar Jaydin zomaar spontaan in slaap viel. Morgen naar Bryce. Geen lang rit en het is voor ons nostalgie. Het zal onze 4de keer zijn dat we Bryce bezoeken.