Zuidwesten van Amerika met een Camper!

Dag 10 Weer een windy trip naar Cortez, Colorado

Maandag 13 juni

Om half 9 zijn we op, Jaydin is klaarwakker en nog nooit zo snel aangekleed. Want hij moet nog even met zijn vriendjes spelen. Helaas, na een uur vertrekken zij voor een tocht op quads. Jaydin baalt als een stekker maar Jake , het jongetje van zijn leeftijd krijgt toch nog even een hand. En met een ' nice meeting you' zijn ze weg.

Wij verder alles opruimen, ontbijten, gewoon de normale dingen. Jaydin nog even naar de playground. Om half 11 zijn we uitgecheckt en verlaten we Moab. Moab is een leuke plaats en de campground was erg geslaagd. Zeker een plek om terug te keren…… ooit…….

Bij Alco, een discount store, gaan we nog even kijken voor een fiets of step voor Jaydin. Lopen wil hij niet of hij is te moe of hij gebruikt het om zijn zin te krijgen, we weten het niet. Misschien helpt het als hij kan fietsen. Maar goed we komen terug met andere rommel en een gereedschapskist net als papa. Geen step of fiets. Die waren er wel maar we hebben er nu toch maar even van af gezien. Jaydin werd er nu niet echt enthousiast van dus we laten het idee nog even voor wat het is.

Het is vandaag alleen een rijdag. Het was de bedoeling om meteen Mesa Verde NP mee te pakken en door te rijden naar Durango maar dat is teveel op een dag. We willen graag een trial lopen en morgen hebben we dan wat meer tijd daarvoor. We gaan naar Cortez. Het is niet een lange rit maar het waait enorm en dat merk je.

Onderweg stoppen we bij een enorme toerist trap ' Hole'n a rock' . Is gewoon grappig, veel kitsch, souvenirs e.d. Wel een foto kunnen maken van een Hummingbird. Maar verder niet het omrijden waard ofzo. Zoals gezegd wel grappig :-)

Tegen 3en komen we aan in Cortez in Colorado dus. We staan bij Sundance RV park, dicht bij de winkels en tegenover de city park. Dit is OK voor een nacht. Het een campground met veel 55 plussers en er staan veel grote enorme bakbeesten van wagens met slide out. Veel wonen hier denk ik permanent. De plek waar wij staan is trouwens erg ruim, we hebben niets te klagen. Maar voor kinderen is het hier dus niet veel. Maar Rene is blij want er is weer een Walmart in de buurt :-) En we hebben supersnel internet!!!!!

In de city park gaan we even naar de playground en daarna was het de bedoeling om te eten bij een golden corral; een all you can eat restaurant. Alleen is google map erg gedateerd wat dat betreft want deze is long gone. En volgens mij kan ik me nu herinneren dat deze keten helemaal opgedoekt is. Jammer was altijd erg lekker. Dan besluiten dat we tortilla's gaan eten. Nog even wat boodschappen gehaald en zelf wat in elkaar geflanst, was erg lekker.

Nu heerlijk weer buiten relaxen. De temperatuur is hier trouwens rond de 81 graden…..wat zal dat zijn 25C……. Morgen Mesa Verde National Park.

Motorhome note;

Wil toch wel even noemen dat we al veel voordelen van een motorhome hebben mogen ervaren; je kan heerlijk buiten vertoeven ( ok weer afhankelijk) , je hoeft niets meer in en uit te pakken, je slaapt op een plek, je hebt je huis bij je, je kan eten wat je wil; uit eten, BBQ en, ontbijten of gewoon koken, veel bewegingsvrijheid, voor kinderen is het echt ideaal die hebben zo speelkameraadjes, de full hook ups zijn ideaal.

Ok je bent iets minder mobiel maar ook dat is afhankelijk van je eigen instelling. Je moet gewoon net doen alsof het een auto is. Het enige grote nadeel is het rijden zelf; het is een groot tril en schok festijn, voor ons niet zo erg maar in ons geval werkt het voor Jaydin wat minder. Nu lossen we dit op door te accepteren dat hij dan filmpjes mag kijken en volgens mij vindt hij dat helemaal niet zo erg. Lang leve de DVD speler.


Dag 9 Aussies, doven conventie en Canyonlands National Park

Zondag 12 juni

Het is avond, Rene is aan het socializen met de buren, een gezin uit Australie met 4 kinderen, 2 meisjes en 2 jongens. Jaydin is natuurlijk begonnen.

Ik zit hier lekker in mijn stoel en maak dit verslag. Ondertussen is de politieman die daarnet langs was gereden, terug gekomen met frisbees , gaan ze met zijn allen op de foto met de agent en de lichten gaan ook nog even aan. Officieel is Jaydin nu een junior officer met badge en al. Een hele belevenis op zich. Jaydin is nu verder met ijs eten bij zijn nieuwe vrienden. Zijn dag kan niet meer stuk.

De dag is natuurlijk vanmorgen begonnen dit keer niet met een ontbijt in de camper maar met donuts bij de familie market vandaan en een starbucks koffie. Getankt gingen we op weg naar Canyonlands National Park. Dit park ligt ongeveer 30 mile van Moab maar binnen in het park ben je ook nog wel even onderweg om alles te zien. Het park bestaat uit 3 districten; the needles, the maze en the island in the sky. Wij bezoeken het laatste gedeelte.

De eerste stop is bij shafer trial canyon Hier kijk je uit op de shafer trial; een dirt road het park in. We bezoeken verder verschillende uitkijkpunten; buck canon overlook, grant view point overlook, walen rock en upheaval dome. Bij het laatste punt hebben we even wat gegeten en gedronken om vervolgens de weg terugwaarts te nemen. Ook dit park is zeker de moeite waard en kan in in het rijtje van must sees.

Tegen 3 uur zijn we terug in Moab. We kopen de family market weer leeg en gaan terug naar de campground. Daar maakt Jaydin meteen vriendjes met de australische kinderen. Die gaan echter snel weer op pad. Jaydin nog even naar de playground. Om half 6 gaan we richting het centrum van Moab om te eten bij Pasta Jay's. Erg lekker maar veeeeeeeel. Nog even een wandeling langs de winkeltjes, ijsje eten, harleys kijken die hier genoeg te zien zijn en weer terug naar onze plek. Waar de kinderen al aan het wachten waren en benieuwd waren waar wij waren gebleven.

Mochten jullie je afvragen wat ik bedoel met doven conventie…… nou hier op het park zijn 50 % van de reizigers doof. Ze reizen met een hele groep en het lijkt op een conventie :-) We hoeven ons geen zorgen te maken dat ze last hebben van een schreeuwende Jaydin en wij hebben geen last van hun. Dit was trouwens wel anders op de vorige campground. Sommige mensen kunnen erg luidruchtig zijn.

Dag 8 Een heet Arches National Park

Zaterdag 11 juni

Vandaan staat Arches op het programma. Het park is hier een mile vandaan maar het park zelf is natuurlijk enorm dus daar moet je wel wat tijd voor uit trekken. Maar goed het blijft vakantie en we komen rustig op gang. Rene en Jaydin bakken pancakes. Tegen de tijd dat we op weg zijn is het wederom 10 uur ( en niet voordat er gespeeld is in de speeltuin) . Nadat we bij de ingang onze jaarpas hebben laten zien gaan we eerst naar het visitor center. Arches NP telt meer dan 2500 arches waarvan wij er vandaag maar een paar zullen zien. De route door het park is wederom geweldig. De rode rotsen en de verschillende vormen. Helemaal top! 10 jaar geleden zijn wij hier voor het eerst geweest maar we kunnen ons bijna niets meer herinneren van toen. En omdat het toen nog geen digitaal tijdperk was, hebben we weinig foto's. We waren allebei vergeten hoe mooi dit park is enne…… hoe heet! Het is wederom rond de 35 graden. We rijden eerst door naar Devils garden en ja dan kom je erachter dat het met een camper niet zo heel makkelijk parkeren is. De eerste mogelijkheid om te stoppen en even te lopen is bij Skyline Arch.

Hier lopen we dan naar de eerste arch vandaag en dit is meteen de laatste die wij lopend doen. Midden op de dag hier naar toe komen is niet zo'n handig tijdstip. Maar ondanks dat we dus niet veel lopen hebben we heel veel mooie uitzichten gezien. De foto's spreken voor zich….

Delicate Arch, het symbool van de staat Utah slaan we over. Al met al is dit park een echte aanrader! Kijk we reizen met een bijna 4 jaar oude knul. Er kan veel maar niet alles. Het is dan toch een beetje aanpassen. Als hij iets ouder zou zijn dan is het misschien wat makkelijker maar dan nog met kinderen reizen blijft passen en meten. Na de nodige stops rijden we terug naar Moab om te shoppen. Ik scoor een mooie zandschilderij en een Navajo aardewerken pot. Verder ook nog wat ijskastmagneten en een sleutelhanger. We eten een ijsje en drinken een cappuccino bij een of andere greenpeace tent. Het is dan tegen 5en als we terug gaan naar de campground om de beloofde duik in het zwembad te nemen. En dan BBQ en. Het duurt Jaydin allemaal te lang dus die heeft tegen de tijd dat dat ding is opgewarmd geen trek meer. En wij bijna ook niet meer. Ja dan is een gas BBQ toch wel handiger. Na het eten toch nog even naar de playground waar dezelfde jongetjes aan het ravotten zijn. Ze zijn erg onder de indruk dat Jaydin een andere taal spreekt . Maar elkaar uitdagen is in elke taal hetzelfde………….

Morgen staat Canyonlans NP op het programma. Ben benieuwd wat de dag weer ons gaat brengen.

Nb; we zijn aan het kijken naar onze route. In Arizona zijn behoorlijk wat bosbranden precies daar waar wij ongeveer naar toe wilde gaan. Richting New Mexico wordt het trouwens nog heter dan hier. Dus we zijn in dubio wat te doen. Alamogordo stond ook op het lijstje met daarna dus de route door Arizona. Misschien skippen we dus White sands. Wordt vervolgd. Nog even een wetenswaardigheid mbt de camper….. hij rijdt een op 2. Dus tel uit je winst :-)

Zei ik net niet dat we een redelijke verbinding hebben, nou mooi niet. De foto's houden jullie even tegoed en met verhalen plaatsen lukt het ook al niet erg.........

Dag 7 Capitol Reef in vogelvlucht

Vrijdag 10 juni

Wij zijn vandaag wat later vertrokken dan eigenlijk de bedoeling was. Gewoon begonnen met een ontbijt met zelfgebakken brood vanuit de campground shop waar ik overigens ook allerlei andere leuke dingen heb gekocht. Maar ook wat gedateerde cornflakes en popcorn bleek later. Maar goed het brood was erg lekker en om 10 uur waren we op weg. Dit duurde overigens niet erg lang want na het tanken in Torrey vloog bij de eerste bocht bijna de magnetron uit de keuken. Zo konden we niet verder. Bij de volgende tankstation gelukkig maar een paar 100 meter verder een schroevendraaier gekocht waarmee Rene dat ding weer vast heeft gemaakt met schroeven uit een andere onderdeel van de camper. Ja de camper is nieuw maar wel al behoorlijk gehavend door waarschijnlijk het vele schudden. Ik weet niet of we het al hadden genoemd maar een wieldop zijn we ook al kwijtgeraakt ( op de eerste dag).

Ok weer verder richting Capital Reef NP. Dat wat we gezien hebben is al schitterend maar ik denk dat we het echt bijzondere stuk gemist hebben doordat we toch verder wilde. De scenic route hebben we niet genomen. Voor het mooie hadden we eigenlijk gewoon nog een nacht in Torrey moeten blijven en dan een dag gebruiken om het park te bezichtigen. Goed deze blijft op ons lijstje voor misschien wel een andere keer.

De weg vervolgen we. We willen in eerste instantie in Hanksville een hapje eten maar het restaurant dat we binnen lopen is in bezit genomen door landgenoten. Helaas krijg ik last van plaatst vervangende schaamte ( de groep is erg luidruchtig ) en we gaan toch maar in onze camper iets eten. Dat is natuurlijk ook veel makkelijker.

Doordat we toch nog een klein uur moeten voordat we in Moab zijn slaan we zelfs Goblin state park over. Wel erg jammer maar zo blijft er wel het een en ander op ons lijstje staan. Tegen 3en kwamen we aan in een HOT Moab. Het is hier rond de 35 graden en echt buiten vertoeven is niet te doen. Eerst hebben we boodschappen gedaan bij de plaatselijke supermarkt. Om vervolgens er achter te komen dat de campground nog geen 200 met verderop is. Het is druk bij Canyonlands Campground, gelukkig hadden we deze begin januari al geboekt wetende dat deze plek snel vol is. We snappen wel waarom. We staan midden in het centrum van Moab, dicht bij dus die market en een starbucks. Het is een mooie plek , hutje mutje maar echt wel OK. Gelukkig hebben we weer Wifi en de snelheid valt niet tegen. Eerst installeren en dan het terrein verkennen; Jaydin heeft het zwembad al gesignaleerd en de playground is snel gevonden. Maar voor in de middag is dit echt te heet. We besluiten na het eten terug te keren bij de glijbaan.

We eten vandaag bij Moab Brewery, een echte aanrader, erg druk en heerlijk gegeten ( Rene iets van een sausages platter en ik een southwest chicken wrap. Ook dit restaurant ligt op loopafstand. We zijn dan ook weer snel terug. De temperatuur is wat gezakt. Jaydin naar bed en wij nog buiten relaxen.

Dag 6 De mooiste route ooit!

Donderdag 9 juni

Ok er zullen heus wel mooiere routes en gebieden zijn maar deze staat in onze top 3. De scenic byway 12 van Bryce naar Torrey ( vlakbij Capital Reef NP).

Maar ook vandaag begonnen we, na een ontzettend koude nacht, met een ontbijt. Het tijdstip wordt overigens wel elke keer later. Een goed teken! Alles weer recht en vast gezet voor de volgende trip. Jaydin gaat meteen achter de dvd. Het camper rijden is helaas niet helemaal aan hem besteedt. Hij kan niet goed zitten en het blijft erg wiebelen. Maar zoals gezegd draaien we de 12 op en het begint meteen geweldig. De rode torens van Bryce zijn af en toe ook van deze kant te bewonderen. Het landschap krijgt langzaam aan een andere kleur; wat geler. De foto's zullen het ook niet helemaal kunnen laten zien maar elke bocht en heuvel heeft weer een andere uitzicht. De badlands wordt het ook wel genoemd heb ik begrepen. Natuurlijk stoppen we geregeld om de nodige beelden vast te leggen. Bij milemarker 73-74 stoppen we voor een koffiepauze bij Kiva Coffeehouse. Heerlijke koffie en als je even rustige van het uitzicht wil genieten moet je hier zijn.

De weg vervolgt zich tot aan Torrey. Om half 2 komen we bij onze campground die we deze ochtend vast hadden gezet. Het was de bedoeling om in het park ( capitol reef NP) zelf te overnachten maar omdat we laat vertrokken was de kans dat er nog plek was enorm klein. En we hadden gelijk , bij de kruising 12 - 24 stond er een bord dat Fruita campground vol is. Maar niet getreurd, we rijden verder naar onze eindbestemming van vandaag. Thousand Lake RV park. Full hook up , pull thru site, 30 dollar met playground, zwembad en een leuke souvenir winkel waar ik morgen mijn geld ga uitgeven. Het is dus lekker relaxen. S avonds eten bij de western cookout ( met 3 andere mensen); kip en ribs met bonen, aardappelen en scones. Sla en ijs erbij. Was erg lekker. Jaydin waren we al lang kwijt met zijn voetbal heeft hij gesocialized met 2 amerikaanse jongetjes. Amerika is natuurlijk het land van baseball dus dat hebben we geprobeerd Jaydin bij te brengen. Maar nee dat gaat er toch echt niet in. Dit gebeurde overigens allemaal tijdens het eten. Zelfs voor zijn ijsje had hij geen tijd. En in het nederlands instructies geven gaan hem goed af. En hij kan heel goed in ' shopping off' . Na het eten ben je als ouder ook verplicht even met de andere ouders te praten. Het gezin kwam uit MIssouri en gingen 1 week rondreizen in het zuidwesten. Jaydin kreeg als compliment dat hij erg sociaal en open is en eentje die we niet zo vaak horen…..athletic. Hjj houdt zeker graag van football spelen. Ja en hij vindt het leuk om uit te sloven.... zichzelf neergooien, nep vallen, brullen .....

Terug in de camper volgen alle bedrituelen en meneer ligt om half 9 op bed. Wij volgen niet veel later.

Dag 5 Bryce Canyon

Woensdag 8 juni

Het is 8 uur als we aan het ontbijt zitten en we daarna de camper rij safe maken. Er kan heel wat omvallen.

We dumpen hier onze eerste vulling grijswatertank , checken uit door het nummer van de campground in een bus te doen en gaan de US 9 op. De scenic route door Zion NP.

Na 3.6 mille komen we bij de tunnel. Met een camper kan je alleen door het midden dus de tunnel wordt voor even eenrichtingsverkeer. Je moet hier wel voor betalen maar ja…anders komen we niet verder :-)

Jaydin roept dat hij de tunnel wel eng vindt maar ook wel leuk. De tunnel is 5 km lang en je klimt naar boven. Ook hierna blijft het park enorm mooi. Uiteindelijk zijn we het park uit en gaan we richting de US 89. Deze weg hebben we zeker al 6 maal gereden ( heen en terug) en dit blijft gewoon echt een mooie route. In Glendale nog even de roestbakken in het gras bewonderen. Bij de kruising richting Bryce en de US 12 rijden wij nog even door naar Panguitch om lekker koffie te drinken. Alleen is de tent van jaren geleden verdwenen. Jaydin is hier trouwens op zijn best; boos omdat hij zijn filmpje niet af mag kijken , boos omdat hij mee moet naar buiten , boos omdat hij zijn zin niet krijgt.

Was dus geen succes. HIer wel even getankt want bij Bryce zal het een stuk duurder zijn.

Terug richting de 12 die ons eerst door Red canyon voert. Natuurlijk even een stop om een stukje je lopen. Verder door naar de junction naar Bryce Canyon City met zijn hotels en onze Ruby's Inn RV park en campground. Voordat we inchecken gaan we eerste een hapje eten bij…. . Voor insiders bekend als het ' take it off' restaurant. ( In 2006 hadden ze de fooi er zomaar bij gerekend terwijl we heel erg slecht bediend werden dus ik erg boos en in mijn beste engels eisen dat de fooi eraf werd gehaald ' take it off', dit ging echt niet met een blij gezicht van mijn kant ) . Na de lunch is het compleet drama met meneer de kleine man omdat hij geen ijsje kreeg ( dacht hij). Wij hadden het beloofd maar vergeten dus drama. Maar goed dat drama zijn we even goed zat dus wij naar de camper, hij voor straf op bed. Later maar even goed afspraken gemaakt. Daarna ging het gelukkig een stuk beter. Maar dit was even off the record. Na geprobeerd te skypen met het thuisfront wat niet echt lukte zijn we vervolgens met de shuttle naar Bryce Canyon NP gegaan. De eerste stop die we pakken is Bryce point. Even waren we vergeten hoe mooi dit park dit is. DIt is ons 4de keer en het blijft gewoonweg indrukwekkend.

Het tweede viewpoint voor ons is Inspiration point. HIer nemen we een trail naar Sunset point. Jaydin bij Rene op zijn nek totdat hij een mooie wortel annex tak uit de grond trekt en ineens heel goed kan lopen. Hij helpt mij wel even een handje want ik ben een meisje en kan niet zo goed van de berg af lopen ( ik was even daarvoor bijna onderuit gegaan) , ' Papa en ik kunnen dat wel' . De trail is een halve mijl berg op en berg af. Onderweg natuurlijk een mooie blik op de Canyon.

Bij Sunset stappen we weer op de bus. Even bij de general store gestopt en toen weer verder naar Ruby's Inn. Bij de pomp stonden wat mooie Harleys dus die moesten even bekeken worden.

Even souvenirs shoppen, ijsje scoren en meteen door naar het restaurant voor het avond eten ( ja in datzelfde restaurant) . Het eten viel eigenlijk erg tegen, weinig keus.

Nog even off the record; Jaydin begint aardig bij te trekken en komt meer tot zichzelf. Ik kan me toch niet herinneren dat de jetlag de vorige keer hem zoveel parten heeft gespeeld. Oh ja vandaag kwamen we er ook achter dat als we elektriciteit hebben ook gewoon de hele tijd warm water hebben. Waarschijnlijk voor velen vanzelfsprekend maar wij wisten het niet. Hadden we dus geen gebruik hoeven maken van de showers op de campground. We hebben full hook up ( water, elektra en riool) en weet je wij zijn van het luxe camperen :-).

Dag 4 Zion National Park met een moe kind

Dinsdag 7 juni

Zion National Park met een moe kind

Om zes uur ging de interne wekker van Jaydin weer af en zaten we dus vroeg aan het ontbijt in onze camper. Lekker brood met hagelslag, ei en spek voor Rene.

Maar zelfs nu nog was het even oriënteren in zo'n camper. Maar lekker relaxt begonnen dus. Rene probeert de BBQ in elkaar te zetten als hij er achter komt dat we een onderdeel missen.

Het belangrijkste … de gasbrander. Even terug gaan naar Walmart zit er niet bij en trouwens gisteren is de bon weggewaaid. Goed dat wordt dus kooltjes kopen en dan maar op de ouderwetse manier.

Buiten is het fris. Maar dat is snel over als de zon doorkomt. Het zal zo rond de 30 graden zijn als we uiteindelijk met de shuttle bus bij onze eerst stop komen; tempel of Sinawava. We wilde in eerste instantie de riverside walk doen maar aangezien dat Jaydin al in de bus in slaap is gevallen is dit geen goed idee. Jaydin is moe en moe en moe. Nu is hij vrij snel moe en thuis ook heel vaak moe maar hier wijten we het even aan de jetlag. Maar dit betekent dus dat Rene hem veel moet dragen en dat is niet te doen. Maar we zijn wel naar de rivier gelopen en daar heeft hij zich vermaakt met stenen gooien in de rivier en eekhoorntje kijken.

Daarna zijn we met de shuttle naar de Zion Canyon lodge gegaan waar we een ijsje hebben gescoord. Toen toch maar een trial gelopen naar de lower emerald pools. Een easy walk van 1,6 km roundtrip. Het is een mooie wandeling naar boven naar de pools. Jaydin op papa's nek en ik puffend erachter aan. Maar het was wel de moeite waard. Een inniemienie waterval die heel wat spetters veroorzaakt wat weer resulteert in een schaterlachende Jaydin die nat wordt van de druppels. Het is echt genieten van de omgeving, de rode rotsen, de rivier…erg indrukwekkend.

De route terug gaat iets sneller. Uiteindelijk weer beneden gaan we met de bus terug naar onze campground waar we proberen het moeie kind te laten slapen. Niet dat dit lukt ofzo…..

Het is wel duidelijk dat dit een vakantie wordt waarbij Jaydin de baas is…. nou ja tot een bepaalde hoogte. Dit betekent in praktijk dat niet alles gaat zoals je het plant….

Dus het is even spelen en absoluut niet slapen. We besluiten met de shuttle naar downtown Springdale te gaan. Nu stelt dit verder niet zoveel voor maar het is veel even grappig. We doen nog wat boodschappen. Eigenlijk wil je dit niet hoor want de prijzen springen hier de pan uit. Maar goed. Na een uurtje weer terug en gewoon relaxen bij de camper. Rene heeft uiteindelijk de BBQ aangestoken en hebben we een broodje hamburger op. Nu roken de hamburgers hier net hard als thuis.

Na het eten naar het cafe om even te internetten…… waar Jaydin zomaar spontaan in slaap viel. Morgen naar Bryce. Geen lang rit en het is voor ons nostalgie. Het zal onze 4de keer zijn dat we Bryce bezoeken.

Dag 3 WIndy trip naar Zion

Maandag 6 juni
Afgelopen nacht leek het weer even mis te gaan met jaydin maar hij viel gelukkig weer in een diepe slaap. Om 6 uur waren we op en hebben we de auto ingeladen. Het paste allemaal maar net. Op naar El Monte maar niet voordat we ons eerste ontbijt bij IHOP hebben gegeten. Gewoon toast natuurlijk en René weer een heel compleet menu met ei, spek en pancakes. Ik moet er niet aan denken. Om half 9 waren we bij het verhuurbedrijf waar we na alle papierwerk en de verplichte film, de camper konden bekijken. En jeh wat is het een groot ding. Alle spullen overladen en toen de auto terugbrengen. Om 11 uur rijden we de interstate richting het noorden op weg naar St. George voor de verdere boodschappen bij walmart supercenter.


Achteraf zijn we veel dingen vergeten . We hebben hier ook voor het eerst getankt...voor een kwart tank waren we 53 dollar kwijt, 16 gallon. Dat we veel geld kwijt zijn aan benzine hebben we lang geleden al losgelaten hi hi.
De weg tot aan St. George is geweldig. Je rijdt hier ook een stukje door Arizona , tussen de bergen door.....mooi hoor ! Maar het leek wel te stormen zo hard waaide het. En dat merk je hoor in een camper. René heeft heel wat keren moeten bij sturen en schudden dat dat ding deed. Dus jaydin zijn buik ging weer rommelen maar nu van de camper. We hebben hem wat afgeleid met wat filmpjes. Op het laatst (ja erg onverantwoord) is hij bij mij op schoot in slaap gevallen. In Springdale (Zion) via de ingang van het park naar watchman campground die we van te voren gereserveerd hadden. We kwamen om half 6 aan dachten we totdat de park ranger ons vertelde dat het in Utah een uur later is. Wisten we wel maar op een of andere manier is dat in ons hoofd toch mis gegaan.

We staan op plek 9A vlak bij de virgin river. Een mooie plek te midden van de rode bergen van Zion . Met een picnictafel en een fire ring, heerlijk. Jaydin is meteen zijn nieuwe voetbal gaan uitproberen. Hij wilde heel graag met de amerikaanse meisjes spelen die aan de overkant stonden maar ja ...... met ' ik ben een beetje verlegen' kom je natuurlijk niet ver dus mama moest mee. Dus ik in mijn beste engels vragen of hij mocht spelen. En natuurlijk was dit ok. Ik mocht ook komen zitten, dat heb ik niet gedaan want we moesten alle spullen op gaan bergen. Dit is namelijk een heel karwei. Kleding in de kasten, boodschappen praktisch neer zetten. Gelukkig hoeft dit maar een keer , nou ja misschien een paar keer reorganiseren omdat het zoutvaatje daar in dat kastje dan toch niet zo handig staat als eerst bedacht. Na een uur of 2 was het wel gebeurd. Nu nog eten. Boven bij een coffee annex eet tent 2 pizza's en een kipwrap to go gehaald en in de camper gegeten. Daarna de net gekochte hout blokken aangestoken en de avond dus rondom een vuurtje geëindigd .'S avonds koelt het trouwens hier behoorlijk af. Erg lekker na een warme dag.


Nb ook hier geen internet dus de verhalen komen met beetjes op de site. Zo ook de foto's....